PRZEDSZKOLAKI CHCĄ PŁYWAĆ 
Wszyscy wiemy, że sport to zdrowie i należy go krzewić i rozwijać zainteresowania od najmłodszych lat. W tym celu w naszym mieście nawiązała się współpraca przedszkoli z SOSIR, w ramach której zorganizowano spotkania z ratownikami WOPR. W naszym przedszkolu gościliśmy ratowników w dniu 02.04.2014r. - gr.III i 04.04.2014r. - gr. IV.
Celem spotkań jest zachęcenie dzieci do nauki pływania oraz korzystania z basenu krytego jako jednej z metod spędzania wolnego czasu. Dzieci dowiedziały się co należy zabrać ze sobą idąc na basen, jakie czynności wykonać przed wejściem do wody. Poznały zasady bezpiecznego poruszania się i korzystania z basenu. Dowiedziały się również jaką rolę spełnia ratownik, jaki jest kolor jego koszulki i jak wygląda na niej napis. Dzieci poznały nazwy różnych stylów pływackich, akcesoria, które można wykorzystać do nauki pływania i zabaw w wodzie.
W ramach nawiązanej współpracy oprócz spotkań w przedszkolu, dzieci wezmą udział w wycieczce na basen. Podczas, której bezpośrednio poznają obiekt basenu krytego oraz pracę ratowników.
Mamy nadzieję, że podjęta współpraca z SOSIR przyniesie wymierne efekty i dzieci chętnie będą korzystać z basenu i uczyć się pływania już od najmłodszych lat.
Zdjęcia w zakładce album fotograficzny. mgr Beata Urbaniak
CYRK W PRZEDSZKOLU 
Dzisiaj w przedszkolu tj. 03.04.2014r. gościliśmy artystów z cyrku "Kaskada". Dzieci podziwiały występy klauna, który bawiłdzieci różnymi sztuczkami oraz zapraszał do udziału w czarowaniu chętne dzieci. Artystka Natalia między innymi popisała się żonglowaniem oraz kręceniem hula - hop. Dzieci podziwiały różne akrobacje z ogniem oraz leżenie na potłuczonym szkle. Panie z przedszkola również miały możliwość popisać się swoimi umiejętnościami cyrkowymi. Wraz z artystami przyjechały zwierzęta była to suczka o imieniu Kaskada, która pokazała przeskoki przez obręcze, taniec i przewroty oraz króliczek, który wyskoczył z kapelusza. Publiczność przedszkolna nagrodziła artystów gromkimi brawami.
Zdjęcia znajdują się w zakładce album fotografic mgr Beata Urbaniak
30.03.2014r.
SPRAWOZDANIE Z II EDYCJI AKADEMII ZDROWEGO PRZEDSZKOLAKA – PRZEDSZKOLAK PEŁEN ZDROWIA -„ODPORNOŚĆ WZMACNIAMY, BO O ZDROWE ŻYWIENIE I HIGIENĘ DBAMY’’
Nasze przedszkole w okresie od 15 grudnia do 15 marca brało udział w VI Edycji Akademii Zdrowego Przedszkolaka pod hasłem ‘’ ODPORNOŚĆ WZMACNIAMY , BO O ZDROWIE I HIGIENĘ DBAMY’’. W tym okresie nauczycielki przeprowadziły wiele zajęć i zabaw, a także szereg działań , które miały na celu wpojenie dzieciom i ich rodzicom zdrowych nawyków. Na początek tej edycji zorganizowałyśmy w holu przedszkola wystawę z prezentacją dla rodziców, aby mogli się już na początku akcji zapoznać z różnymi informacjami zawartymi w prezentacji otrzymanej od Organizatora. Korzystałyśmy w zajęciach z materiałów przygotowanych przez Organizatora Akademii Zdrowego Przedszkolaka, a także z własnych pomysłów. Zwracałyśmy uwagę dzieciom na to, że o odporność trzeba dbać w ciągu całego roku, ale przede wszystkim w okresie jesienno- zimowym, tłumaczyłyśmy naszym wychowankom w jaki sposób należy dbać o zdrowie, w jaki sposób można się ustrzec przed chorobą, jak w naturalny sposób można wzmocnić swoją odporność organizmu.
W pierwszym tygodniu blok tematyczny dotyczył zdrowia i choroby, dzieci dowiedziały się co to są wirusy i bakterie, co to jest odporność i dlaczego należy ją wzmacniać, dlaczego nie należy bać się lekarza? Skąd biorą się leki? Dzieci wysłuchały bajek ‘’Zwierzątka Ze Zdrowego Zakątka’’-pt. „ Jak się łapie grypę?’’; ‘’Co się zdarza u lekarza czyli Dlaczego nie należy bać się lekarzy?’’ oraz ‘’ Z wizytą w aptece czyli Borsuk Ziółko i jago ziółka’’.
Aby dzieciom bardziej przybliżyć te zagadnienia, wybraliśmy się na wycieczkę do apteki. Dzieci z V grupy odwiedziły aptekę "POD RÓŻĄ". Tam pani farmaceuta opowiedziała dzieciom i pokazała jak się robi maść, dowiedziały się również skąd się biorą leki i zioła w aptece i z czego niektóre z nich się produkuje. Pani farmaceuta pokazała dzieciom wiele witamin w kapsułkach i wyjaśniła na co wpływają, ale również przypomniała, że najcenniejszym źródłem witamin są owoce i warzywa, powinny ich jak najwięcej spożywać. Również dzieci z grupy I i II odwiedziły inną aptekę, mogły zobaczyć jak wygląda praca farmaceuty, jak wyglądają półki z lekami, jak należy się zachowywać podczas pobytu w aptece.
Natomiast grupa IV- sześciolatki były z wizytą u stomatologa. Korzystając z tej wizyty dzieci miały zrobiony przegląd ząbków, okazało się , że wiele z nich regularnie chodzi na wizyty do pani doktor i wcale nie było to dla nich przykre siadać na fotel dentystyczny- były bardzo odważne. Pani dentystka pokazała dzieciom na modelu szczęki jak należy myć zęby , pokazała im wiele rekwizytów dentystycznych.
W pierwszym tygodniu dzieci kolorowały obrazki wirusów i bakterii przesłane przez Organizatora, lepiły z plasteliny i malowały farbami według swojego pomysłu. Na zajęciach przypomniały sobie numery alarmowe – przedstawiały scenki sytuacyjne, jak wezwać pogotowie ratunkowe gdy ktoś potrzebuje pomocy. Na koniec zajęć dzieci śpiewały Hymn- ‘’ PORADNIK ZDROWEGO PRZDSZKOLAKA’’.
W kolejnym tygodniu dzieci poszerzały wiedzę na temat budowania odporności poprzez odpowiednią higienę. Zapoznały się z pojęciem higieny, nauczyły się podstawowych zachowań i potrzeb, takich jak: mycie rąk po wyjściu z toalety i przed posiłkami oraz że podczas kichania i kasłania należy zasłaniać usta i nos przedramieniem. Podczas różnego rodzaju zabaw poprawnie nazywały przedmioty służące utrzymaniu higieny całego ciała, rozwiązywały zagadki o higienie. Dzieci dowiedziały się dlaczego ważne dla ich zdrowia jest mycie rąk, mycie zębów i całego ciała oraz dbanie o zmysł słuchu. Zapamiętały również, że oprócz higieny własnego ciała, ważne utrzymanie jest higieny wokół siebie poprzez dbanie o czystość pomieszczeń zabawek, a także poprzez niehałasowanie podczas zabawy. W utrwaleniu tej wiedzy pomocne były piosenki ,,Mydło lubi zabawę”, ,,Myj ząbki”, ,, Hymn- Poradnik zdrowego przedszkolaka”, wierszyki związane z higieną oraz bajka ,,Dlaczego nie można hałasować”.
W trzecim tygodniu blok tematyczny dotyczył informacji w jaki sposób odpowiednie odżywiane wpływa na zdrowie i odporność organizmu. Dzieci przypomniały sobie piramidę żywienia oraz rozmawiały na temat produktów, które sprzyjają zdrowiu. Dowiedziały się także, które witaminy są ważne w budowaniu odporności i w jakich produktach się znajdują. Dowiedziały się również, że niektóre warzywa i owoce są naturalnymi lekami. Samodzielnie wykonały syropki z cebuli i cytryny. Poprzez literaturę poznały, że nadmiar i niezdrowe żywienie szkodzi zdrowiu. W przyswajaniu tej wiedzy pomogły też plansze, piosenki i zabawy przygotowane przez Akademię Zdrowego Przedszkolaka.
W czwartym tygodniu blok tematyczny dotyczył tematu – RUCH I HARTOWANIE NA WZMOCNIENIE ODPORNOŚCI.
Dzieci podczas realizowanej tematyki zajęć, poznały nową piosenkę, doskonaliły zdolność wysławiania się, opowiadały o tym jak spędzają czas w domu, jakie zabawy preferują oraz jakie sporty uprawiają. Poszerzyły swoją wiedzę na temat spędzania czasu na świeżym powietrzu, oraz jego wpływie na hartowanie naszego organizmu. Podczas zajęć dzieci poszerzyły swój zasób słownictwa, a szczególną satysfakcję sprawiły im zabawy i ćwiczenia gimnastyczne. Dzieci chętnie i z zaangażowaniem wykonywały wszystkie zadania. Wykonywały ćwiczenia poranne podczas zabawy ruchowej „Gimnastyka to zdrowie”. W skupieniu wysłuchały dalszych przygód „Zwierzątka z Zdrowego Zakątka”- „Dlaczego ruch jest ważny w budowaniu odporności’’. Kolorowały rysunki do analizowanego opowiadania. Na przełomie kilku dni zapoznały się również z podstawowymi elementami jogi, które bardzo przypadły im do gustu. Bawiły się wspólnie, ćwicząc do recytowanego przez nauczycielką wiersza „Gimnastyka”. W ostatni dzień, dzieci pochwaliły się swoją wiedzą, podsumowując realizowaną tematykę, utrwalając piosenkę i przypominając jak ważną rolę odgrywa ruch dla naszego zdrowia.
Koordynator: Anna Sadecka
Halina Mokrzycka - Cioch
Konkurs Dziecięcej Piosenki Przedszkolnej
Dnia 27 marca 2014 r. w naszym przedszkolu odbył się konkurs muzyczny pod hasłem:
,,Festiwal piosenki przedszkolnej”.
Koordynatorem konkursu była w pani Katarzyna Jajuga.
W konkursie wzięło udział 17 dzieci z naszego przedszkola.
Celem konkursu było :
- prezentacja dorobku artystycznego dzieci w wieku przedszkolnym
- popularyzacja śpiewania
- promowanie dziecięcej twórczości artystycznej
W konkursie uczestniczyły dzieci w wieku 3-7 lat. Każde dziecko prezentowało jedną piosenkę.
Oceny uczestników dokonało jury w składzie:
- przewodnicząca – pani dyr. Jolanta Orłowska, nauczycielka: Edyta Furtak-Buś oraz Ryszard Trawiński – nauczyciel muzyki.
Publiczność zgromadzona w przedszkolu: dzieci i rodzice oklaskiwała gromkimi brawami wszystkich uczestników.
Po przesłuchaniu wszystkich uczestników konkursu wyłoniono zwycięzców.
I miejsce – Martyna Mrówczyńska gr. III
II miejsce – Lenka Biednik gr. II
III miejsce – Zuzanna Wolak gr. V
Jury wyróżniło dodatkowo jeszcze troje dzieci: Lucję Krzyżanowską z gr. I, Kornelię Pogodę z gr. II oraz Amelię Cioch z gr. IV.
Nagrodzonym i wyróżnionym dzieciom przyznano dyplomy, upominki i słodycze. Wszystkie pozostałe dzieci biorące udział w konkursie otrzymały dyplom za udział i słodycze, które wręczyła pani dyrektor J Orłowska.
Serdecznie dziękuję za pracę jury oraz paniom nauczycielkom i rodzicom za wspaniałe przygotowanie dzieci do konkursu.
Relacja fotograficzna w albumie.
opracowała: mgr Katarzyna Jajuga
Jak pomóc dziecku nieśmiałemu? - wskazówki dla rodziców.
Dzieci nieśmiałe nie stwarzają zwykle problemów wychowawczych. Są więc często niezauważalne w szkole, a nawet w domu, ich cierpienie i trudności nie są dostrzegane przez dorosłych. Są pozostawione same sobie i postrzegane jako odrzucające kontakt – co jest dużym błędem. Wymagają pomocy już od wczesnych lat, aby niewłaściwe formy zachowań i złe przekonania na własny temat nie uległy utrwaleniu.
W zależności od wieku dziecka i jego sytuacji rodzinnej i szkolnej wprowadzane są różne metody pracy (od zabawowych do racjonalnego rozpracowywania problemów), ale główne założenia i kierunki działania są w zasadzie takie same.
Nieśmiałość występuje jako:
- Przejściowe zjawisko rozwojowe (koniec wieku przedszkolnego i początek szkolnego), co jest związane z nasileniem się sytuacji oceny.
- Względnie trwała cecha osobowości człowieka.
Warunkiem koniecznym uzyskania sukcesu jest współdziałanie wszystkich osób dorosłych opiekujących się dzieckiem w domu i w przedszkolu.
W PRACY Z DZIECKIEM NIEŚMIAŁYM NALEŻY ZWRÓCIĆ UWAGĘ NA:
- Wytwarzanie spokojnej i życzliwej atmosfery w czasie pracy i nauki dziecka.
Nie należy:
-zniechęcać dziecko
-robić niepotrzebne uwagi
-narzucać własne plany i pomysły
-dopuszczać do płaczu i zdenerwowania przy napotykaniu trudności (pierwsze trudniejsze prace rozpoczynamy i kończymy razem z dzieckiem)
-przerywać pracę dziecka
- Stwarzanie sytuacji zadaniowych, w których dziecko może odnieść sukces. Stosowanie pochwał – także publicznych.
- Obniżanie poziomu napięcia w sytuacjach oceniania i sprawdzania wiadomości (zwłaszcza podczas wypowiedzi ustnych), unikanie odpytywania na forum klasy, wskazane jest zadawanie pytań pomocniczych, zachęcanie do pełniejszych wypowiedzi.
- Włączenie w zajęcia grupowe (raczej zachęcanie niż nakazywanie uczestnictwa, początkowo dziecko może być jedynie obserwatorem). Wzmacnianie kontaktów najpierw z jedną osobą, następnie z małą grupą. Umacnianie pozycji dziecka w grupie.
- Unikanie metody zawstydzania jako kary za nieakceptowane zachowania.
- Przyjmowanie przez rodziców właściwych postaw wychowawczych – bliski kontakt emocjonalny, postawa akceptująca, dająca oparcie, niosąca rozsądne wymagania, ale też odpowiednią do wieku swobodę wyboru. Unikanie stawiania nadmiernych wymagań, krytykowania osoby dziecka zwłaszcza w jego obecności (oceniamy jedynie zachowanie, nigdy dziecko), ale też nadmiernego ochraniania, etykietowania go jako niezaradnego, nie radzącego sobie, porównywania do innych, krytykowania w przypadku wycofywania się dziecka z aktywności.
- Nie należy zmuszać dziecka do publicznych wystąpień i sytuacji ekspozycji społecznej. Wskazane jest przeprowadzenie stopniowego treningu w tym zakresie, etapowego przełamywania lęku i wstydu (najpierw wypowiedzi głośne bez widzów – np. do lustra, nagrywanie swojego głosu na magnetofon, następnie przed jedną osobą, małą grupą życzliwie nastawioną).
- Obniżanie poziomu lęku społecznego, poczucia wstydu i winy (często nierealnych, a jednak nasilonych u osób nieśmiałych) poprzez stopniowe „odwrażliwianie” i „oswajanie” lęku, szukanie źródeł wsparcia wewnętrznego i zewnętrznego. Opracowujemy wspólnie z dzieckiem skuteczne dla niego sposoby radzenia sobie ze stresem (np. słuchanie muzyki, rozmowa z przyjacielem, sport). Uczymy metod relaksacyjnych, ćwiczeń oddechowych i pracy z ciałem.
- Podnoszenie samooceny dziecka, kształtowanie pozytywnego obrazu siebie na bazie własnych możliwości („ja realnego” zamiast „ja idealnego”). Odblokowywanie niewykorzystanych potencjalnych możliwości i umiejętności. Łagodne pobudzanie aktywności zwłaszcza w sferze zainteresowań i zdolności dziecka.
- Trening umiejętności społecznych w bezpiecznych warunkach terapeutycznych (komunikacja, mowa ciała, nawiązywanie kontaktów, rozpoznawanie i wyrażanie emocji, radzenie sobie z zachowaniami innych, zaspokajanie własnych potrzeb, wypowiadanie sądów itd.). stopniowe przełamywanie barier blokujących aktywność. Wyuczanie charakterystycznych zwrotów, reguł obycia towarzyskiego (strategie zachowania się) – możliwe odpowiedzi i reakcje na pochwałę, komplementy, krytykę, zaproszenie, odmowę itd.
- Kształtowanie nastawienia zadaniowego – przenoszenie uwagi i emocji z obserwacji i oceny siebie (nastawienie na emocje) - w kierunku działania, rozwiązywania problemu (nastawienie na zadanie).
- Wskazane stosowanie technik modelowania (celowego i świadomego organizowania sytuacji, w których jednostka mogłaby naśladować modele pozytywne – nie nieśmiałe) oraz technik nagradzania (stosowanie wzmocnień pozytywnych za wszelkie próby zmian i najmniejsze sukcesy).
Redukowanie negatywnych sądów o sobie, niewłaściwych przekonań na temat pożądanych zachowań i reakcji w sytuacjach społecznych. Zachęcanie do właściwej postawy wobec własnych porażek i słabości (dawanie sobie przyzwolenia na nie bycie idealnym, pozytywne opracowywanie porażek – jako elementu rozwijającego, trening umiejętności przeformułowania zdań negatywnych na własny temat, tworzenia realnych oczekiwań wobec siebie.
Jak rodzice mogą pomóc nieśmiałemu dziecku?
Pewnie niektórzy rodzice powiedzą, że nieśmiałość ich dziecka nie jest taka straszna, nie przeszkadza im za bardzo, kochają je takim, jakie ono jest itd. Myślę, że taka postawa rodziców jest bardzo potrzebna dzieciom. Warto tylko jeszcze zwrócić uwagę na to, czy nieśmiałość nie okrada dziecka z możliwości życiowych. I chociaż wiele dzieci wyrasta z nieśmiałości, te które stają się nieśmiałymi dorosłymi tracą chyba zbyt wiele. Co zatem mogą zrobić rodzice?
Przyjrzyj się specyfice nieśmiałości swojego dziecka:
Zwróć uwagę, czy twoje dziecko jest nieśmiałe w kontakcie z jedną osobą czy w grupie; czy tylko w nowych, nieznanych czy wszystkich sytuacjach społecznych; czy dziecko ma zahamowania tylko w bardzo określonych sytuacjach (np. telefonowanie, jedzenie w miejscu publicznym, zabawa) czy we wszystkich. Zbadanie specyfiki trudności społecznych dziecka pozwoli określić, jakich umiejętności powinno ćwiczyć.
Modeluj pewność siebie w sytuacjach społecznych
Modelowanie to najbardziej naturalny sposób uczenia się u dzieci. Zatem:
1) Pierwszy mów: „Dzień dobry” znajomym i przedstawiaj się;
2) Bądź przyjazny do ludzi;
3) Praw innym komplementy;
4) Pomagaj innym, gdy widzisz taką potrzebę;
5) Podejmuj ryzyko i komentuj, jak to ważne (np. „Myślałam, że będzie trudniej”, „Myślałem, że pójdzie mi lepiej, ale przynajmniej wiem co robić następnym razem”); Wszystko to jest trudniejsze, gdy rodzice są nieśmiali (szanse 50%);
Ćwicz w domu sytuacje społeczne trudne dla dziecka (uścisk ręki, patrzenie w oczy, rozmowy z innymi dziećmi i dorosłymi, przedstawianie się itp.)
Unikaj
1) Publicznego ośmieszania dziecka;
2) Publicznego krytykowania ludzi;
3) Poniżania siebie, gdy ci coś nie wyjdzie;
4) Poniżania dziecka, gdy mu coś nie wyjdzie;
Ucz umiejętności społecznych jak najwcześniej;
1) Organizuj spotkania z innymi dziećmi w domach;
2) Ucz, jak wchodzić w grupę i jak z niej wychodzić;
3) Tłumacz, na czy polega przyjaźń;
4) Całą rodziną ćwiczcie bycie w dobrym kontakcie (uśmiechanie się, komplementowanie wzajemne, uściski rąk);
5) Proponuj zabawy w ćwiczenie zachowań społecznych poza domem, np w proszenie o pomoc w sklepie, pytanie o drogę, zakupy w lokalnym sklepie, uśmiechanie się do ludzi, mówienie „dzień dobry” itp.
Warto zwrócić uwagę, jaką zmianę może przynieść dziecku nauczenie go tak prostego zachowania jak uśmiechanie się!
Ucz, że istnieje więcej niż jeden sposób patrzenia na sprawy, więcej niż jedno rozwiązanie problemu;
1) Porażka uczy, czego mamy nie robić, by osiągnąć to, co chcemy.
2) Ucz dziecko poszukiwania rozwiązań, aż znajdzie właściwe (ćwicz w sytuacjach życia codziennego).
Zachęcaj do zmian małymi kroczkami;
Duże kroki mogą bardzo zniechęcić nieśmiałych. Metoda głębokiej wody (np. wysłanie dziecka na wycieczkę). Zapewnij dziecko, że wierzysz, iż sobie poradzi. Wierzysz w jego siły.
Zachęcaj dziecko do radzenia sobie z nieśmiałością małymi kroczkami.
Najpewniejszym sposobem pokonania nieśmiałości u dzieci jest pozwolenie im na robienie tak małych kroczków, by częściej doświadczały sukcesu niż porażki, a jest to najbardziej prawdopodobne w zadaniach, w których są dobre.
Pomóż dziecku odkryć zdolności i umiejętności, które czynią go wyjątkowym;
Rozpoznaj zdolności dziecka – najpierw te, które może realizować w samotności. Następnie, stopniowo, pozwól mu się wykazać najpierw w gronie wspierających dorosłych, a potem wśród rówieśników. Konieczne jest okazywanie dziecku, wsparcia, w sytuacjach dla niego trudnych, dotyczy to sytuacji konfliktowych z rówieśnikami.
Pomóż dziecku nauczyć się radzić sobie z emocjami;
Oczywiście, że należy okazać wsparcie dziecku, gdy mu ciężko, ale warto pamiętać, że im więcej uwagi poświęcamy zachowaniu, tym bardziej je wzmacniamy. Uświadom dziecku że emocje takie jak: złość, smutek, żal, są naturalne i trzeba o nich mówić.
Ucz tolerancji i szacunku dla innych;
Nieśmiałe dzieci są zwykle bardzo krytyczne wobec siebie i innych. Dlatego pokazuj, że ludzie nie muszą być idealni, by być wartościowymi. Im więcej okazujesz wyrozumiałości w stosunku do innych, tym bardziej dzieci będą wyrozumiałe wobec siebie... (i otoczenia).
Zwróć się po profesjonalną pomoc, gdy uznasz, że jest to konieczne lub gdy w rodzinie były przypadki zaburzeń lękowych, depresji czy uzależnień. Warto też pamiętać, że unikanie kontaktów z innymi jest charakterystyczne dla niektórych poważnych problemów psychicznych dzieci jak zespół Aspergera (całościowe zaburzenie rozwoju, przejawiające się m.in. brakiem zdolności do nawiązywania relacji społecznych, głównie z rówieśnikami), mutyzm wybiórczy (nie odzywanie się do nikogo najczęściej w szkole lub przedszkolu) czy dystymia (łagodniejsza, ale chroniczna forma depresji)
Przykładowe scenariusze z zajęć socjometrycznych:
2. Zabawa „Dotyk”. Siedząc w kręgu dzieci ustawiają się jedno za drugim i przekazują sobie wzajemny dotyk na plecach zgodnie z podanym hasłem: „Idą konie, potem słonie, potem panie na wysokich szpileczkach z gryzącymi pieskami, płynie rzeka, pada deszczyk, potem dreszczyk”. Po zabawie rozmowa, który dotyk był przyjemny, miły, a który niemiły.
3. Zabawa „Siad grupowy”. Uczestnicy stoją w kole, jeden za drugim, dość blisko siebie, prawie dotykając się obejmują partnera w talii, kolana i stopy powinny być razem. Na dany znak wszyscy powoli siadają opierając się o kolana osoby z tyłu. Wszyscy wstają i siadają w tym samym czasie. Powtarzamy naukę siadu grupowego ze zmianą kierunku koła.
4. Zabawa „Grupki”. Uczestnicy zabawy rozchodzą się po sali. Kiedy na dany znak prowadzący mówi „dwa”, „trzy” itd., dzieci tworzą grupy składające się z wymienionej przez prowadzącego liczby. Dzieci, którym nie udało się dołączyć do żadnej z grup, nie odpadają z gry, bawią się dalej.
5. Zabawa „Punkty dotyku”. Dzieci dobierają się parami. Prowadzący wymienia punkty dotyku (głowa, dłonie, łokcie, kolana, stopy). Na polecenie prowadzącego pary dotykają się dłońmi, łokciami, kolanami. Każda para wybiera dotyk najbardziej przyjemny dla siebie i powtarza go.
6. Zabawa „Magiczny bęben”. Prowadzący mówi: Oto magiczny bęben. Możecie poruszać się tylko wtedy, kiedy on bije. Kiedy zamilknie, wszyscy zastygają w swoich pozach. Teraz magiczny bęben ma jeszcze większą moc. Wszyscy muszą wykonywać jego rozkazy. Nauczyciel uderza w bęben w zróżnicowanym rytmie i podaje polecenia:
- bądź miłym kotkiem,
- złym psem,
- wypłoszonym zającem,
- zmęczonym słoniem,
- wesołą małpką,
- sennym misiem.
7. Wykonanie kompozycji plastycznej – „Mój świat”. Na środku kartki uczestnicy naklejają swoje zdjęcie. Następnie z kolorowych czasopism wycinają ulubione przedmioty, kolory, potrawy, zajęcia, zwierzęta, a także fotografie pokazujące czynności i to wszystko przyklejają do kartonu tworząc kompozycję plastyczną.
RUNDKA. Każdy przedstawia swoją pracę i mówi, co mu się w niej najbardziej podoba.
8. Ćwiczenia relaksacyjne. Instrukcja. Nauczyciel mówi: ponieważ jesteśmy sennymi misiami, kładziemy się wygodnie na podłodze, na wznak, zamykamy oczy, rozluźniamy wszystkie mięśnie. Oddychamy równo, lekko, swobodnie. Rozluźniamy mięśnie prawej ręki, lewej ręki. Oddychamy równo, lekko, spokojnie. Czujemy się spokojni, odprężeni. Otwieramy oczy, poruszamy rękoma, unosimy nogi, siadamy.
9. Zabawa „Dodaj swój ruch”. Grupa siedzi w kręgu. Osoba zaczynająca wstaje i wykonuje prosty ruch. Następna osoba z kręgu wstaje, powtarza ruch i dodaje swój. Gra odbywa się bez słów.
10. Rysunek – „moja ręka”. Uczniowie obrysowują swoją dłoń. Na Każdym palcu piszą, co potrafią robić najlepiej (w jakiej dziedzinie odnoszą sukcesy). Uczniowie następnie proszą wybrane osoby, aby na „obrysowanej dłoni” napisały, co lubią w ich zachowaniu. Omówienie rysunków i zapisów na dłoni „Najlepiej umiem...”, „Odnoszę sukces w...”, „Innym w moim zachowaniu podoba się...”.
11. Wspólna praca plastyczna – „Ręka sukcesu”. Naklejanie na karton wszystkich wyciętych z papieru dłoni uczniów i umieszczenie wspólnej pracy w gazetce przedszkolnej.
12. Zabawa w teatr. Wybrane dziecko losuje kartkę z nazwami lub czynnościami i przedstawia daną czynność za pomocą ruchu, gestów i mimiki. Pozostałe dzieci – widzowie oglądają scenkę i na zakończenie nagradzają aktora oklaskami. Odgadują, kim był lub co robił aktor (przykłady kartek: czytam gazetę, kładę się spać, malarz, piosenkarz).
13. Zabawa „Niezwykłe ludziki”. Nauczyciel albo dziecko jest reżyserem, dzieci – aktorami. Reżyser podaje role do zagrania, np.
- jesteś małą piłeczką,
- drzewem na silnym wietrze,
- żabą,
- robotem.
Po zabawie nauczyciel zadaje pytania: Która rola była najprzyjemniejsza do zagrania? Która była nieprzyjemna?
10. Zakończenie zajęć. - Co wam się na zajęciach najbardziej podobało
Jak pomóc nieśmiałemu dziecku?
Przyjrzyj się specyfice trudności dziecka: czy dziecko jest nieśmiałe w kontakcie z jedną osobą czy w grupie, czy tylko w nowych, nieznanych czy we wszystkich sytuacjach społecznych; czy dziecko ma zahamowania tylko w bardzo określonych sytuacjach (np. telefonowanie, jedzenie w miejscu publicznym, zabawa), czy we wszystkich. Pozwoli to określić, jakie umiejętności dziecko powinno ćwiczyć.
Ćwicz z dzieckiem sytuacje społecznie trudne (uścisk ręki, patrzenie w oczy, rozmowy z innymi dziećmi i dorosłymi, przedstawianie się) - najpierw w bezpiecznym otoczeniu (z osobami, które dobrze zna i lubi), potem z osobami mniej znanymi (np. z nauczycielką drugiej grupy w przedszkolu, kucharką, rodzicem innego dziecka).
Dokładnie zaplanuj dzień i omów z dzieckiem wszystkie mające nastąpić wydarzenia (dzieci nieśmiałe nie lubią zmian, bo trudno im poradzić sobie w nowych sytuacjach - coś, co dziecko zna budzi mniejszy lęk).
Nie zmuszaj do robienia czegoś, czego dziecko bardzo się boi (lepsza jest metoda małych kroczków - np. zamiast mówionej roli w przedstawieniu, rola statyczna, bycie drzewkiem z boku sceny).
Unikaj "etykietek" - zarówno wypowiadanych głośno do malucha lub w jego obecności ("ty to jesteś taki nieśmiały", "on się boi, więc nie powie"), jak i swoich wewnętrznych stereotypowych przekonań o dziecku ("nie będę mu proponować, bo i tak będzie się bał", "nie poradzi sobie" itp.).
Częściej dawaj dziecku do wykonania zadania, w których jest dobre, by doświadczało więcej sukcesów niż porażek.
Nie używaj nieśmiałości jako wymówki, by dziecko nie musiało czegoś zrobić.
Poświęcaj dziecku więcej uwagi wtedy, gdy odważy się coś zrobić niż wtedy, gdy się wycofuje.
Rozmawiaj o uczuciach dziecka, nazywaj je i dawaj maluchowi odczuć, że je akceptujesz. Unikaj zaprzeczania uczuciom ("nie ma się czego wstydzić", "to wcale nie jest takie straszne", "przesadzasz") i wyśmiewania się z nich.
Stosuj pochwały opisowe - dokładnie opisuj, to, co widzisz, bez formułowania ocen.
Zachęcaj dziecko do wypowiadania się w formie rysunkowej. Dziecku łatwiej jest wypowiadać się w rysunku niż ustnie (wtedy "plączą" mu się myśli, zaczyna się jąkać).
Ucz dziecko, jak ważne jest uśmiechanie się do innych. Daj przykład swoim zachowaniem, uśmiechaj się do dziecka jak najczęściej.
Mów dziecku komplementy np. Widzę, że bardzo starannie posprzątałeś dziś pokój.
Problemy, z którymi borykają się dzieci nieśmiałe i ich opiekunowie są złożone i trudne. Przezwyciężenie ich wymaga przemyślanych i wielostronnych oddziaływań. Rozsądny, oparty na wiedzy i miłości stosunek do dziecka, zarówno w domu, jak i w przedszkolu - to podstawa do pracy z dzieckiem nad złagodzeniem występujących u niego trudności.
Maretiał został opracowany w ramach projetku "Na czasie- program wspierający rozwój placówek w powiecie tarnobrzeskim".
Do sporządzenia powyższego materiału wykorzystano materiały szkoleniowe z warsztatów i wykładów w których uczestniczyły nauczycielki Przedszkola nr 1.
Halina Mokrzycka- Cioch
Agnieszka Pogoda
Anna Sadecka
Pierwszy Dzień Wiosny
Tradycyjnie jak co roku 21 marca dzieci z naszego przedszkola witają nadchodzącą i tak bardzo oczekiwaną Wiosnę. Wiosna to początek nowego cyklu życia, to pożegnanie długiej i trudnej zimy, to czas budzenia się do życia przyrody. Topniejący śnieg, dłuższe i słoneczne dni, budzące się do życia rośliny, powracające z południa ptaki to tylko niektóre zwiastuny wiosny, o których pięknie opowiedziały dzieci z grupy 5-latków w swoim przedstawieniu witającym Pierwszy dzień wiosny.
Aby tradycji stało się zadość, symbol zimy - słomianą kukłę Marzannę wszystkie grupy uroczyście pożegnały na ogrodzie przedszkolnym głośnym okrzykiem: „AAA ŚPIJ MARZANNO DO GRUDNIA!”
Zdjęcia z tej uroczystosci w zakładce albub fotograficzny
Nasze przedszkolaki na scenie SOK
Zabawa karnawałowa 
